پندهای عارفانه / اخلاص در اعمال و عبودیت الهی
اخلاص در اعمال و عبودیت الهى؛
۱. اى عزیزان من! در عبادات مقید باشید به کیف آن، نه کم.
۲. اى عزیزان من! اخلاص در اعمال را باید در پیشانى هر عملى قرار دهید.
۳. اى عزیزان من! هر عمل عبادى که انجام مى دهید توجه داشته باشید چه مى گوئید [و] با که سخن مى گوئید.
۴. اى عزیزان من! چون مقصود از خلقت بشر شناختن حق تبارک و تعالى است [و] عبودیت نتیجه شناسائى است، لذا بر شما لازم است شناسائى حق را به عبادات ظاهره به جاى آورید تا شناسائى، حاصل شود، سپس عبودیت.
۵. اى عزیزان من! عبادات ظاهره البته انسان را از کارهاى ناشایسته باز می دارد ولى اگر خلوص آنها زیاده گردد مقرب تر گردد و مى تواند شما را به مقام عبودیت رساند.
۶. اى عزیزان من! اگر عمرى بى خلوص، اعمال خود را انجام دهید مثل حیوانى هستید که براى روغن کشى شب و روز دور خود مى چرخد، اما راهى طى نکرده باشد.
۷. اى عزیزان من! باید بدانید که حاصل این جهان خواب و خور و اعمال دیگرى شبیه به آنها بیش نیست، اما اگر از این خواب و خور نتیجه گیرى کنید به جائى مى رسید که ملائکه حیران شما گردند [و] عالم به فرمان شما [در] آید.
پند نامه سعادت، رساله وصایا
حضرت آیت الله على پهلوانى تهرانى (قدس سره)